Oldal 217 [217]
OCR
1105 1110 1115 1120 1125 1130 1135 1140 Tantorum incipiens operum, subtusgue supergue Naturae per operta meas, guibus axibus aether Philosophiae studium. Tam magnum sustentet onus, quis fulciat Atlas, Quas habeant elementa vices, quo foedere iungant DY Concordes inimicitias, certissimus error Unde planetarum, cur palleat humida Luna, Mars rubeat, cur ningit Hyas, cur Syrius ardet, Lampade fraterna quanto minor aemula Phoebe, Aureus unde illi color est, argenteus isti, Cur pontus metas metuat transire patentes, Quicquid alit tellus, vel subluit aequore Nereus Mundivago, quicquid volucri vaga circite Luna Distinet, omniparens quicquid docet Hellada Memphis Complectens animo, nil scibile linquis inausum. Ut nec Aristotelem stupeat schola docta Lycaei, Ut sileat magnos Academia sacra Platonas, Porticus ut trivios temnat iam rauca Cleanthas.?” Proh dolor interea patriae spes una ruinae Ilustrissimi et Occidit, heu crimen superum, vix integer aevi sanctissimi principlis] Christophorus,”” vix te primo Sismunde bilustro, Christophori interitus. Perfectum linquens tanti ad fastigia regni. Tristius infelix nil illo funere vidit Dacia, non unquam fera tam grave vulnus adegit Atropos, haud aeque populi vitalia laesit. Sol pater auricomos texit ferrugine vultus, Impia letiferi flagravit barba cometae. Ipse pater glaucos pullo crines Hyacinto Atravit Samos, et fugerunt gurgite nymphae Pannonides, et adhuc squallent altaria luctu, Christophorum iuga, Christophorum nemora alta reclamant. Ast ego pertaesus vitae, ignavusque laborum, D2' Herbarum abieci cultus, exhaustaque luctu Defecit mihi vena prior, carmenque coactum Non pleno torrente fluit, tua munera Phoebe Sordet uterque labor, studiorum fautor et author Occidit (heu desiderium, luctusque suorum) Forsan erit tempus, si qua mens aegra dehiscat, Ni reditum dulcem in patriam fati abnuat ordo, Hunc memori pietate colam, cinerique quotannis 215
