Oldal 217 [217]
1105
1110
1115
1120
1125
1130
1135
1140
Tantorum incipiens operum, subtusgue supergue
Naturae per operta meas, guibus axibus aether Philosophiae studium.
Tam magnum sustentet onus, quis fulciat Atlas,
Quas habeant elementa vices, quo foedere iungant DY
Concordes inimicitias, certissimus error
Unde planetarum, cur palleat humida Luna,
Mars rubeat, cur ningit Hyas, cur Syrius ardet,
Lampade fraterna quanto minor aemula Phoebe,
Aureus unde illi color est, argenteus isti,
Cur pontus metas metuat transire patentes,
Quicquid alit tellus, vel subluit aequore Nereus
Mundivago, quicquid volucri vaga circite Luna
Distinet, omniparens quicquid docet Hellada Memphis
Complectens animo, nil scibile linquis inausum.
Ut nec Aristotelem stupeat schola docta Lycaei,
Ut sileat magnos Academia sacra Platonas,
Porticus ut trivios temnat iam rauca Cleanthas.?”
Proh dolor interea patriae spes una ruinae Ilustrissimi et
Occidit, heu crimen superum, vix integer aevi sanctissimi principlis]
Christophorus,”” vix te primo Sismunde bilustro, Christophori interitus.
Perfectum linquens tanti ad fastigia regni.
Tristius infelix nil illo funere vidit
Dacia, non unquam fera tam grave vulnus adegit
Atropos, haud aeque populi vitalia laesit.
Sol pater auricomos texit ferrugine vultus,
Impia letiferi flagravit barba cometae.
Ipse pater glaucos pullo crines Hyacinto
Atravit Samos, et fugerunt gurgite nymphae
Pannonides, et adhuc squallent altaria luctu,
Christophorum iuga, Christophorum nemora alta reclamant.
Ast ego pertaesus vitae, ignavusque laborum, D2'
Herbarum abieci cultus, exhaustaque luctu
Defecit mihi vena prior, carmenque coactum
Non pleno torrente fluit, tua munera Phoebe
Sordet uterque labor, studiorum fautor et author
Occidit (heu desiderium, luctusque suorum)
Forsan erit tempus, si qua mens aegra dehiscat,
Ni reditum dulcem in patriam fati abnuat ordo,
Hunc memori pietate colam, cinerique quotannis
215