O hominum communis amor, te Ihraces adorant
Ante feri, nunc mite genus, te praeside gaudent
Contenti nihilo, aut quavis mercede beati,
Scilicet omnis honos clarus sub principe claro.
O quot ab occasu gentes Boreaque nivali
Te dominum petiere sibi, sed fata recusant,
Magnorum genitrix Arctoa Polonia Regum,
Haec illa est fatalis humus, requiescite gentes
Quas Stephani pius angit amor, non omnibus unus
Natus erat populis, sinite incita currere fata.
Volverat inter ea fatalem Phosphoros horam
Bellipotens populi, quae Sarmatis orba patrono
Versabat curas animo, cui sceptra dicaret
Quo duce tuta foret, nec erat discernere promptum 137
Legitima veterum consumpto sanguine regum
Libertas quae virgo patres ad fata vocaret.
Nec longo mora iustitio, confine propinquum
Hosticus urget eques, hinc interregna cruentus
Excidio Moschus quatit, hinc pharetratus adurget
Tartarus, inde Getes, illinc insultat Alanus.?*
Sicut oves fretae quondam pastore fideli
Mulcebant pingues laetis balatibus agro
Sorte salus ovium si mox occumbat iniqua
Dilectus pecoris custos, mutescit ovile
Non fluit arenti dives mulsura papilla
Sueta nec ulterius plaudunt per rura gregatae
Non pastu invigilant, septae sed hiantibus ursis
Nocte diem noctemque die praesepibus imis
Submissae capita inter se metuuntque vocantque
Talis erat populi custode carentis imago,
Rege opus est, qui non ignava deses in umbra
Otia lenta terat, nec qui mulieribus intus
Dedat se illecebris, suetus cura exule totos
Indormire dies, sed qui fera belliger arma
Induat et patrios propugnet cuspide fines. Consultatio Polonorum.
Ergo tribunitia permistus plebe Senatus,
Rite freques examen init, suffragia ducunt
Sortibus et versat censores urna lapillos.
Hos opibus, bellis alios, aut stemmate nudo
Discernit privatus honos, hos gratia formae