Page 360 [360]
10
15
20
25
10
Regnat ubi Patris ad dextram simul omnipotentis
Et donis homines afficit omnigenis.
Gratia me cuius verbi dedit esse ministrum,
Indignum licet, ast gratia magna Dei est.
O guam praesentem multis cumulavit in annum,
Divinae, referam, me pietatis amor,
Ortus mane novo sum sexta infantulus hora
Mente Deum sobria fors ut et ore colam:
„Idcirco ut superum celebremus laude parentem
Nascimur, et fruimur munere quisque suo.”
Officium scandens ad caelos hoc mihi Christus
Indidit, ut doceam dogma salubre alios,
Ob finem quoties sum conservatus et istum
Humano maior res erit ingenio.
Arx stat in Hungaricis Sintavia finibus, illa
Nutritus didici prima elementa puer.
Nondum transegi vitae duo lustra tenellae,
Iurgia non colui, non maledicta dedi,
Parvula cum in viridi ludebam gramine turba
Et nemo adversum qui metuisset erat.
Tunc taetro bombarda globo ruit, en prostratum
Res miseranda meum, corpus et ossa iacent.
Omnes mirantur pollutum sanguine corpus,
Nec qui sincere non doluisset erat,
In media qui me servasti morte, Redemptor,
O des ut celebrem nomen honore tuum.
68.
[117]
Epitaphium in obitum Andreae, filioli Georgii Schelendorf
Descendens caelo noster Salvator ab alto,
Assumensque hominis carnea membra Deus
Ad se clementi pueros sermone vocabat,
Ut veniant celeri parvula turba pede.
Haeredes vitae quos dixerat esse futurae,
Nunc etiam tales ad sua regna vocat.
Infantes etenim translati, funere parvi,
Hanc causam subito cur moriantur habent:
Scilicet aetati non sunt peccata tenellae,
Quae propriis factis et levitate patrent.
358