Oldal 232 [232]
OCR
140 145 150 155 160 165 170 175 Secula, nunc vetus aes, et ferrea desinit aetas. Tactavit guondam proavi se laude vetustas Dive tui, sed te plus est genuisse, nec ullis Ungara laus unquam sese altius extulit actis. Nondum puber eras cum te Mavortius ardor Impulit, atque patri comes imperterritus iisti Priscam ignominiam, et fasces ulturus ademtos. Filius armorum castris adolescis, in ulna Militis, et patrium iuras ceu Paenus in hostem, Finitimique doces rabiem contemnere Turcae. Crevit cum titulis aetas, maturus honorum Ante senex quam puber eras, victorque prius quam Miles, et ante pilos praecox sapientia venit. Inde gradus omnes virtus egressa, modumque Humanum celsa se maiestate locavit. Neutra retardavit laudum fortuna tenorem, Aequa nec inflavit te fors, nec fregit iniqua Non unquam a solido mentem divertit honesto E4' Utile permultis, multis et inutile bellum. Quod ius in populo non vis dominatur utroque, Pace viret pulchra quod plebs intusque forisque Tu tribuis, gemino fueram commune tyranno Ludibrium, pacis sub conditione, nefanda Multa tuli, duce te fines transgressa vetustos Laetor, et hostiles derideo tuta tumultus. Tu fidei pestes, quas ignorantia veri Stultave credulitas, dubiusve invexerat error Expugnas, Plebes sacra lue coeca flagrabat Hic nullos putat esse Deos, haec bellua credit Mortales animas, Vaticanae derogat ille Sceptra potestati, venerabile numen Iesu Temnitur, impius hic divum destruxerat aedem. Vana sequebamur nullo discrimine monstra Palantes ovium ritu, sua cuique placebat Relligio, miserique novis authore seipso Gaudebant placitis, errores error alebat Ambiguos, frater fratri, coniuxque marito Dissensit nato genitor, mendacia certant Autori damnosa suo, capit unica sedes Plures indigenis pestes, tectoque sub uno Coeca tenebrosas miscet discordia lites. 230
