Oldal 231 [231]
OCR
105 110 115 120 125 130 135 Restituis, salve communi nate saluti Bathoraee, aeternum Boreae patris ornamentum. Acta patrum novi Romanaque bella recordor, Persidas, et bellax Macedo quae contudit arma, Assyrios licet, et bello tremefecerit Hebrum Fama prior, Medos, et inermem fregerit Indum, Quos hostes, quae bella tuis aequaverit actis? Tu non Armeniam ferro, mollesque Sabaeos, Sed Scythiam Tanaimque domas: quae gloria Romam E3" Altius evexit? non victi gaza Philippi, Non Arar, aut Rhenus, domiti sed gloria Daci, Materiam semper virtus his rettulit oris: Sic Italus Gotthis, sic Hunno Gotthica laurus Cessit, atrox odiis civilibus occidit Hunnus. Exulis unius triplici vix consule castra Sparsa refert, veri licet insidiosa vetustas, Militis et ducis officio tu functus, eodem Tempore naturam et magnum tibi subiicis hostem. Nunc ego pro populo, pro libertate recepta Quid voveam tibi summo ducum, quae gratia restat? Sufficiat dixisse mihi: Tu maximus ille es Humanae probitatis apex, tutela Livonum, Quo se perfectam virtus agnovit in uno. Podollia. Quid toties Scythicos experta Podollia motus Quid dicet? nisi Bathoreo se vindice tutam Stagna per Euxyni dominam septemflua Ponti Vincere, et hostili solitam ditescere praeda. Quem non ulla prius poterant defendere septa, Non fuga, non latebrae, nunc indefensus arator Hostiles invertit agros. O sera Deorum Sed ventura tamen gressu vindicta silenti, E4 Usque secuturos toties ultura nepotes. Transilvania. Hinc fera Carpathias impellens vertice turres Terribilis galea, atque ingenti nixa sarissa Dacia sic. Longo iam semisepulta veterno Torpueram, et belli vetus ille refrixerat ardor, Per te nunc iterum video Corvina reverti 229
