Oldal 218 [218]
1145
1150
1155
1160
1165
1170
1175
1180
Ture pio, vel lacte, vel horna fruge litabo
Narcissum & pictos lugubre legens Hyacintos
Deflebitque meos elegeia longa dolores.
Quis tibi nunc duce curarum socioque remoto Ad regem fraltrem].
Accedet modus aerumnis Rex inclyte? quicum
Sortis erant utriusque vices, aestusque laborum
Dulcior, una salus, atque indivisa voluntas.
Quis te vel reducem, vel ad ardua Martis iturum
Accipiet miti alloquio? quis mitiget aegri
Taedia, quis tecum vel laeta vel aspera rerum
Dividet? Arctoo seu figis opima Tonanti,
Seu gelidam Thracen, et Orioniam Pallenen
Impingis clypeo, qua plaustra pigerrimus axis
Vix agit, et Scythici riget inclementia coeli.
Saepe inter medias acies memor ante bonorum
Suspiras lugubre, gravesque ad nomen amatum
Serpunt sub galea lachrymae, vix summa potestas
Vix regem diadema tenet, fortemque virumque
Vix ratio, premis aerumnas, luctumque resorbes.
Tale gemit chara viduatus compare turtur, D2
Talibus alternos animae natura redemit
Foederibus geminos, talem Caeica maritum
Cui lugubris adhuc amor aggemit Hellesponto.
lure doles, sed parce queri, nec funeris huius Consolatio.
Argueris superos, hominem gemis, incola mundi,
Et vitae mortisque capax hominemque professus
Vixit, et hospitii spatium fatale peregit.
Vidit magnanimum per avi vestigia fratrem
Transgressum genus, Arctoo diademate cinctum,
Vidit Hyperboreo triplices ex hoste triumphos,
Pace suos princeps, et principe prole beavit:
Plus homini sperare nefas, aut poscere Divos
Nunc tandem exemptus curis, et carcere liber,
Non tristes furias, sed templa decemplicis aethrae
Immortalis adit, longaevi nectaris haustu
Pulsurus vitae senium, partesque caducas.
Vive beate pater, non in te furva vetustas
Tus habeat, neu ulla dies oblitteret aevo.
Sismundus tua sera puer, tua sola voluptas
En patruo comes irrigua ceu virgula ripa,
Surgit avos ultra, atque patrem virtutibus aequat.
216