Page 102 [102]
30
35
40
45
50
55
60
65
Exurge in numerum, guid capripedes Satyriscos
Quid iuvat Heliadas subdivalesque Ithyphallos
Delyrare lyra, lascivaque numina Faunos?
Aut si forte breves Gyaros sannamque vereris,
Si nondum Ascra favet, necdum tibi somniat Aon,
Aude aliquid, noluisse sat est, teque exime vulgo.
Haec memorat, coeloque viam molita per auras
Ingreditur nymbos, et rauca tonitrua tranat.
Nunc ego quid coner, Phoebumne in vota vocabo?
Iam fessa est Phoebea chelys, numenne precabor
Montis Hiantaei? iam laudibus entheus Aon
Ebrius est, fontemne bibam? iam deficit Ascra.
Moeoniasne implorem umbras animamque Maronis?
Non unus Maro, non unus tibi sudat Homerus.
Praesentesne canam titulos Arctonque receptam?
Praeterita accendunt animum, belline labores
lustitia exsuperat, clarorum nomen avorum? 74
Immensum mihi surget opus, partemne relinquam
Virtutum laudisque tuae? Quodcunque tacebo
Maius erit, prompto faciens Rex magne furori,
Obruor immensa virtutum mole tuarum
Non licet heroas acies, tot bella, tot enses
Tam timida vibrare lyra temerarius error
Excludit veniam, laus est siluisse modeste.
Interea Euganea sine me rude carmen in umbra
Inter odoratas lauros, atque Itala Tempe
Cantare ad cunas. Mavortia flare trophaea
Non opis est nostrae, magnorum maxime regum.
Maiores maiora tonent, gaudere triumphis
Nos satis est, humilique humiles inflare cicuta
Cum Satyris rurale melos, sic pauperis horti
Villicus exiguum sterili de iune’”” racemum
Suspendit Bromio, pastores farre litarunt
Thure Iovem, parva Cererem placamus acerra.
Forsan erit tempus, quo te tuaque inclyta gesta
Incipiam maiore lyra, totumque movebo
In laudes Helicona tuas, nunc paupere plectro
Tantarum liceat fastigia tangere rerum.
100