roscida luceret passim fugientibus astris,
tum Mahometigenae duxerunt agmina turbae
in nostros campos. Asiae et desertor opimae
undique vastavit cultos cultoribus agros.
Iam passim pratis acies incessit apertis
dives equum, dives contorum ac cassidis auro
ornatae, hanc alta Turcum de stirpe coercent
electi proceres, istorum quisque micantem
erexit conum galeae radiantis ab aere,
quem texit nitida ac surgens de fronte superba
crista, micant toti longe fulgentibus armis.
Quisque suos lustrat, dictisque appellat amicis
talibus: ’O iuvenes armis animoque feroci
praestantes, lectique viri, iam sumite vires
ferte viros letho, fauces elidite ferro!
Accelerate pedes, opulentae accingite praedae,
ducite vagina ferrum, vincite catenis
omne quod occurrit, mortali parcite nulli,
vi populate casas, raptam defendite praedam.
Ecce venit dulcis nobis iam gloria rerum.
Ne trepidate mei, reddet pro talibus ausis
praemia virtutis, populis terrisque superbus
rex regum noster. Rebus tam rite peractis,
nullus adest hostis: campis simul omnibus horror.
Tum vero proceres, nulla arma hostilia, nullum,
cernitis, o iuvenes, hostem. Trepidantia rura
ruricolasque boves pecudesque invadite molles!”
Dixerunt. Subito surgit cum murmure clangor A3"
terrificus, clamorque virum, furor itaque mentem
praecipitant, ardent animi, violentia gliscit.
Pars manibus stringunt enses et missile ferrum
corripiunt, vegetis pars curvant viribus arcus,
ostendunt animos laetos, pugnaeque paratos.
Ungulaque insultantis equi decussit amoenum
campum. Pars equitum sese ad divortia confert
nota viae. Iuvenum cultos pars perfurit agros,
at veluti incustodito insidiatur ovili
ore lupus furtim, pastor si forte recessit,
quaerens flexibiles hinc inde per avia rimas,
quo possit rabiem furiosa extinguere caede
agnorum stimulante fame, stomachumque replere