Oldal 71 [71]
OCR
XVII. Pomponius Laetus Angelo Politiano s. d. 1. Iam tempus appetit, eruditissime et candidissime Italorum, ut Lucretii libros remittas, ut vir integer fidem solvas. Dabis ferendos ad urbem Petreio, homini fidei summae, qui celebritatem tui nominis cum caeteris nostri ordinis amat, colit, veneratur. Nam quisquis est qui de se bene senserit gratulari plurimum debet saeculo nostro, cum tales habeat viros quales maiores nostri in summa gloria habuisse duxissent. Data opera Florentiam se confert ut te saepius visat et ut totus ex lima tua pendeat. Utinam et mihi liceret. Cum de altitudine tui ingenii cogito, non possum non admirari cur nostri gracculatim et sturnatim (ut ita loquar) ad te non advolent. 2. Legi opus tuum, in quo apertissime doctrina quadam singulari veteres ab inferis revocasse videris. Sed parcius in praesentia. Praedicatione mea non indiges: satis enim tuo labore clarus es. Verum quoties de aliquo sublimi interpretatio est, unus Politianus occuris. Ego quid de perspicacissimo ingenio tuo sentiam una epistola et longa quidem explicui, quanquam in ea re quid longum esse potest? Credo distulisti carmina Lucretii remittere proper variarum disciplinarum occupationem. Opsecro atque optestor: effice ut ad suum Quirinum redeant. 3. Habeo quaedam vetustissima monimenta, quae cum videris opstipesces admiraberisque, quae nuper effossa erutaque, et inventa in illa tua observatione reperiantur. Qua de re divinitatem quandam in te esse intellego, ut vere animus tuus sit de coelo sumptus ignis. Dii te servent. 4, Commenda me Medicibus patri et liberis, literarum patronis. Deinde plurima salute Demetrium impertias. Vale. Romae, ante V Calendas Iunias 69
