OCR
10 10 5 Sed nunc ingenii gui prodit fetus in auras, Ille loco cari — crede — nepotis erit. Interea cultos generas dum pectore fetus, Vive — precor — longos cara propago dies. Ingenii ut possis gaudere nepotibus, atque Laudibus a sera posteritate vehi. Appendix 9. [*3 ] Multum, crede mihi, debent iuvenesque senesque Seraque posteritas, Valeriane, tibi. Qui memori Musa condis monimenta virorum, Non secus ac succum sedula condit apis. Te doctum fidumque virum cui sedulitate Iam decus et virtus lausque parata manent, Non nostrum est spreto et tenui modulamine laudis Commendare omnibus atque malis. Surge cito, Colacine — precor — tu carmine lauda Discipulum, qui sic te et tua scripta colit. Surge cito, venerande parens, fac carmine nato, Cuius virtutis pectore regnat amor. Tam celeri cursu transibunt cuncta, sed horum Quae liber hic servat, fama perennis erit. Appendix 10. F3] Georgius Fabricius Chemnicensis Dicebat puero, clarus pietate Melanchthon: Disce bona imparibus iungere verba modis. His Domino grates ut possis dicere Christo, Et sanctas dulci voce referre preces. Neve mali studiis possint impune nocere, Ingenii ut timeant libera tela tui. 375 RwWNP