Oldal 353 [353]
OCR
25 30 35 Somnia fallacis fierent si vera papatus, Nemo quibus sapiens credere debet homo. Vestra foret genitrix propria virtute beata, Cuius vos dulcis munere vita manet. Sed quibus ad caelum vos laudibus effero, forsan Non facio officio sic satis ipse meo, Ingenio magnis similes heroibus estis, Ingenium superat nobilitatis opes, Inclita quo memorant heroum facta poetae, Maeonio est virtus vestra canenda modo. Tale mihi praeses non dictat carmen Apollo, Difficile invito est scribere metra Deo. Hactenus haec ad vos versu scripsisse sat esto, Caetera post numeris verba soluta dabo. 60. [108] 10 15 20 Quisquis divini vult spargere semina verbi, Ille bonum votis captat et optat opus. Nec meliora queunt contingere munia vitae, Quam sacra caelestis spargere verba Patris, Qui solet infirmis vires augere ministris, Solvit et in laudes ora tenella suas. Hic tua, mi Stephane, exopto pia coepta secundet, Dum sequeris sanctae conditionis iter, Sic tibi Teutonicas liceat transire per oras, Atque iterum patriae cernere rura tuae. Sic procedat opus Christo duce et auspice faustum, Sit Christus capitis pulchra corona tui. Qui tibi militiae dignissima praemia sanctae, Scilicet in caelis illa reposta dabit. Perge ergo forti pede, recto tramite perge, Quo Deus et populus, dulcis amice, vocant, Vana nihil metuens et inania fulmina mundi, Fulmina terribili quae crepat ore suo. Vicit adhuc semperque tulit grex ille triumphum, Qui bene de Christi nomine nomen habet. 351
