Seite 298 [298]
OCR
10 15 20 25 30 35 Arx ubi Beczkoviae liguidas consurgit ad undas, Quas Vagus a rubro vertice tortus agit, Qui vagus et nostras humectat flumine ripas, Saxaque delapsis fluctibus alta secat. Cur moror hic longo, miraris, tempore? Dicam Cur celeres solito non fero more pedes. Quippe prius quoties quemquam visurus adibam, Per tantos tenuit me mora nulla dies. Regredior sed nunc ob causam tardior istam, Sufficiet Petro quae puto causa meo. Detinet ingenuus pastoris me favor, isto Qui rogat ut maneam, ne properemque loco, Is mihi quotidie convivia lauta ministrat, Colloquiis horas transigo saepe leves, Interdum doceo pueros et carmina condo, Quae tempus nobis suppeditatque locus. Si bene quid de te merui, praeceptor amande, Fac, quaeso, pueros huc mihi mitte duos: Toannem et tenui cantantem voce Iacobum, Georgius his etiam, si volet esto comes. Dante Deo mecum nullo remorante redibunt, Et sua praestabunt munia, dante Deo. Mani | . . agnificus dominus Nam celebraturus sua cras natalia Bamphi , Ladislaus Bamphi, in die Cum pastore simul iussit adesse chorum. Ladislai regis. Qui faceret pulchris laetas contentibus aures, Scilicet hunc nostra nil magis arte iuvat. Quod superest, carum salvere iubeto parentem, Tu quoque cum reliquis, candide Petre, vale. 23. [42] Poena adulterii et periurii Oppida quae rapidis inter populosa pererrat Nitra, suis campos fluxibus atque rigat. Est quoque Baimocii gaudens cognomine pingui Det quia ruricolis fertilitate solum. 296
