Oldal 234 [234]
OCR
220 10 15 20 25 Armatas Stephani laudes et praelia dixit, Hic ille est, qui vix primaevo flore genarum Conspicuus, magno laetum Paeana parabat Christophoro (heu nimium fati praeposterus ordo) Invida cui nuper virides scidit Atropos annos. 6. Serenissimus Rex ad nepotem. Ut te chare nepos per multa pericula vectum, Exhaustumque gravi iuvenilia membra labore Accipio, amplectorque libens. Da basia dextrae Infigam, et sacrae venerer sine frontis honores, Quamvis Rex quamvis patruus, non me ampla retardat Maiestas, et rapta manu tot ab hoste trophaea, Complecti sacrum. Quae te patientia vexit Per iuga, per scopulos, per iniqui flabra Bootae, [E6'] Ecquis inhumani fregit furias Aquilonis? Ipsa tibi pietas comes astitit, ipsa patentes Apperuit per iniqua vias, et carcere ventos Strinxit, Hyperboreumque dedit mitescere coelum, Hanc et inaccessi iuga deplanasse Bootis, Hanc etiam Aecoliis Boream exarmasse sub antris Credibile est, tutosque viae stravisse regressus. Sic comes Aeneae pietas cervice vehenti Sacrum onus, ereptos flamma populante penates Et natum, atque aevo gravidi iam membra parentis, Per flammas invenit iter, per tela, per hostes. Sic Babyloniaca tres in fornace puellos Ignis non violavit edax, flammaeque pepercit, ‘Thesbytemque senem coeli per inania corvi Arcanis pavere cibis, et coelite manna. Pelle graves animo curas, et membra quiete Recrea, et optatis succede penatibus hospes. Barbara terra licet, non barbarus incola, mores Mollivit pia relligio, sumus ilicet omnes Unius pastoris oves et ovilia Christi. 232
