Page 234 [234]
220
10
15
20
25
Armatas Stephani laudes et praelia dixit,
Hic ille est, qui vix primaevo flore genarum
Conspicuus, magno laetum Paeana parabat
Christophoro (heu nimium fati praeposterus ordo)
Invida cui nuper virides scidit Atropos annos.
6.
Serenissimus Rex ad nepotem.
Ut te chare nepos per multa pericula vectum,
Exhaustumque gravi iuvenilia membra labore
Accipio, amplectorque libens. Da basia dextrae
Infigam, et sacrae venerer sine frontis honores,
Quamvis Rex quamvis patruus, non me ampla retardat
Maiestas, et rapta manu tot ab hoste trophaea,
Complecti sacrum. Quae te patientia vexit
Per iuga, per scopulos, per iniqui flabra Bootae, [E6']
Ecquis inhumani fregit furias Aquilonis?
Ipsa tibi pietas comes astitit, ipsa patentes
Apperuit per iniqua vias, et carcere ventos
Strinxit, Hyperboreumque dedit mitescere coelum,
Hanc et inaccessi iuga deplanasse Bootis,
Hanc etiam Aecoliis Boream exarmasse sub antris
Credibile est, tutosque viae stravisse regressus.
Sic comes Aeneae pietas cervice vehenti
Sacrum onus, ereptos flamma populante penates
Et natum, atque aevo gravidi iam membra parentis,
Per flammas invenit iter, per tela, per hostes.
Sic Babyloniaca tres in fornace puellos
Ignis non violavit edax, flammaeque pepercit,
‘Thesbytemque senem coeli per inania corvi
Arcanis pavere cibis, et coelite manna.
Pelle graves animo curas, et membra quiete
Recrea, et optatis succede penatibus hospes.
Barbara terra licet, non barbarus incola, mores
Mollivit pia relligio, sumus ilicet omnes
Unius pastoris oves et ovilia Christi.
232