Oldal 220 [220]
OCR
1230 1235 1240 1245 1250 1255 1260 1265 Obstiterit? sequar eia sequar, quicunque creavit Addet opem, feret et referet, per inhospita curram Aegypti, Syriae validos superabo vapores. Iam mihi per tenues aderit comes angelus auras, Thesbytaeque senis coeli per inania corvi Sufficient epulas, satiabor coelite manna. Dicentem impediunt lachrymae gemitusque parentum, Iniectaeque manus fratrum, charaeque sorores Affusae torvis humeris, prohibentque ruentem. Agna rudis chara veluti viduata parente, Solivagus dulci quam distrahit error ovili Per silvas matrem unanimem per saxa requirit Tabescens desiderio, nec amaena dolores Germina, nec suavi crepitantia flumina plumbo Avertunt, crescuntque mora crescente quaerelae. Macte Deo puer, atque piae tam prodige vitae: Parce tuis et parce tibi, maiora deinceps His humeris tractanda manent, Ecclesia nutans Viribus est libranda tuis, tibi debita fato. Hanc circum innumerae pestes Erebique venena Hinc atque hinc immane fremunt, age suffice vires D4: Qua potes, et victor coeli mercede labora. Fata viam fortasse dabunt, qua rursus Idumen Christiadum ferro repetet genus, et nova rursus Libertas, Europae Asiam sociabit et Afros. Atque Dei sacrum pastor reget unus ovile. Tunc iuvet aetherei regis venerabile bustum, Ossa prophetarum, cineresque revisere sanctos, Qua cruce nostra salus, quo colle pependerit olim Quas adiit terras, quo vertice raptus Olympo. Alme Deus sat poenarum satis hausimus irae, Sat luimus, laxa dextram, crimenque remitte, Inveniat vindicta modum, quid barbarus aras Incestat monstris, numenque impune profanat? Parce piis, ignosce reis, sat poenitet omnes Admissi, saevum iam mitiget ira flagellum: Siccine per Solymos, per inaccessam Babylona Pannonias acies, ab avitaque signa tulisti, Hicne Deo populus sacer extitit? heu ubi patrum Relligio, sancti reges, heu nobile regnum Heu mundo metuenda manus, quo te improba vexit 218
