Oldal 220 [220]
1230
1235
1240
1245
1250
1255
1260
1265
Obstiterit? sequar eia sequar, quicunque creavit
Addet opem, feret et referet, per inhospita curram
Aegypti, Syriae validos superabo vapores.
Iam mihi per tenues aderit comes angelus auras,
Thesbytaeque senis coeli per inania corvi
Sufficient epulas, satiabor coelite manna.
Dicentem impediunt lachrymae gemitusque parentum,
Iniectaeque manus fratrum, charaeque sorores
Affusae torvis humeris, prohibentque ruentem.
Agna rudis chara veluti viduata parente,
Solivagus dulci quam distrahit error ovili
Per silvas matrem unanimem per saxa requirit
Tabescens desiderio, nec amaena dolores
Germina, nec suavi crepitantia flumina plumbo
Avertunt, crescuntque mora crescente quaerelae.
Macte Deo puer, atque piae tam prodige vitae:
Parce tuis et parce tibi, maiora deinceps
His humeris tractanda manent, Ecclesia nutans
Viribus est libranda tuis, tibi debita fato.
Hanc circum innumerae pestes Erebique venena
Hinc atque hinc immane fremunt, age suffice vires D4:
Qua potes, et victor coeli mercede labora.
Fata viam fortasse dabunt, qua rursus Idumen
Christiadum ferro repetet genus, et nova rursus
Libertas, Europae Asiam sociabit et Afros.
Atque Dei sacrum pastor reget unus ovile.
Tunc iuvet aetherei regis venerabile bustum,
Ossa prophetarum, cineresque revisere sanctos,
Qua cruce nostra salus, quo colle pependerit olim
Quas adiit terras, quo vertice raptus Olympo.
Alme Deus sat poenarum satis hausimus irae,
Sat luimus, laxa dextram, crimenque remitte,
Inveniat vindicta modum, quid barbarus aras
Incestat monstris, numenque impune profanat?
Parce piis, ignosce reis, sat poenitet omnes
Admissi, saevum iam mitiget ira flagellum:
Siccine per Solymos, per inaccessam Babylona
Pannonias acies, ab avitaque signa tulisti,
Hicne Deo populus sacer extitit? heu ubi patrum
Relligio, sancti reges, heu nobile regnum
Heu mundo metuenda manus, quo te improba vexit
218