Page 216 [216]
1065
1070
1075
1080
1085
1090
1095
1100
Colloguiis adhibes, guos experientia maior
Vel pudor ingenuus, vel adultior imbuit aetas.
Non tibi vaniloquos mellita venena, poetas
Indulsit rigor ingenuus, sed torva magistri
Relligio, ceu numen erat, dicisque facisque:
Nil nisi te dignum, multisque imitanda relinquis
Mente senex, aevo iuvenis, sub iudice duro Pueritia.
Vivitur, et totus patris exploraris ab ungue.
Non Polycletaeas ducit sub pollice formas
Cera sequax, nec adoptivam sic implicat ulmum
Vitis, adhuc infans, nec promptius arbiter artis
Linea degeneres emendat linea naevos,
Quam patris te lima polit. Non aulica mores
Corrupit levitas, non te distraxit hiantem
Vel popularis honos, vel pars vilissima rerum
Divitiae. Quicquid somnove cibove perisset
Pensabas studiis, urges noctesque diesque D:
Doctrinam virtutis iter: placet omne videre
Praeteritum, fastosque senes, Sophiaeque per hortos
Ire retro, fontesque sequi. Nunc Attica mella,
Nunc fandi Deus Arpinas, nunc scaena Terenti
Voluitur, et quisquis fera contudit arma togatus.
Livius hinc, olor Euganeus, sydusque Latinum
Os animumque Deo similis Maro. Siccine dulcis
Carpis iter Trivium vitae seu rhetoras hauris, Triviales disciplinae.
Seu iunctos vates numeris, non monstra iocosa,
Non steriles nugas, sed selectissima rerum
Colligis hinc atque hinc, nec semper inutile falsum
Delibas, apis exemplo, melioraque carpens,
Coelesti teneros efformas indole mores.
Hine fandi gravis ille lepos, hinc illa beati
Ingenii vis, et torrens, seu templa sacerdos
Seu terras legatus obis, quam dulce tonitru
Ore Periclaeo, vultus animosque silentum
Nescio qua Syrene trahis, Rhodopeia rupes
Cederet, et cursu crudelis hebesceret Hebrus.
Qualis inexhausto fons ubere largus aquarum,
Qui non Sole malo, non ullo deficit haustu,
Sed stat vena prior, mage sed satur alveus exit.
Mox ubi te iuvenem maturior induit aetas,
Tum propius spectare Deum, et disquirere causas
214