Seite 215 [215]
OCR
1025 1030 1035 1040 1045 1050 1055 1060 Per fas atgue nefas ruiturum culmine vidi. Nunc alia de gente sacrum qui pascat ovile, [C8 Inveni Davida novum quo rege resurgat Relligio Stephanum, supera quem sede beare Iamdudum mihi mens agitat, fatique potestas: Hunc onus imperii sacris quia distinet armis Unum illi socium sancto de semine iungam Bathoreum, nec fas etenim mihi deesse prophetam Gente pia, crescat dum firma accesserit aetas Andreas, numenque meum veneretur ab aevo. Mox ovibus tutela meis, mea templa sacerdos Rite colat, divumque aris imponat honorem. Sic urget fatum, sic fert mea sancta voluntas. Ergo Deo sacer a cunis, et miles Olympi Vix iter ingressus vitae, vagitibus aras, Infantia. Ore Deum gestuque Deum exultante vocabas, (Auspicium) tener amnicolae ceu pullus oloris, Nondum gnarus aquae natali liber ab ovo Excursu per stagna brevi pede remigat udo, Mox fluvii canor, alituum regina natantum. Hic ubi liberior vitae pia templa petiisti Dulce parentis onus, tum basia fingere lingua Liminibus, tunc authori (sic zelus agebat) Conari votiva Deo, stupefactus anhelat Spiritus, attonitaque sacros bibit aure sonores. Crescebas per templa puer, parvusque Sacerdos Libabas holocausta Deo, seu exiguum far Donasset seu liba parens, proh quanta voluptas Inter psallentes sacris astare ministris, Iussa sequi, niveaque comas obnubere vitta. [C8"] Non te magnanimi levis indulgentia patris Educatio. Illecebris solvit tenerum, sed ab ubere sancto Suxisti cum lacte Deum: nec degener infans Certabas pietate patri, quam multus in ore Et Deus, et mundi qui crimina lavit Iesus. Sic ieiuna novo crescunt plantaria rore, Sic hiberna seges regelata tepore Favonii Luxuriat, patrique comes se subiicit aethrae, Telluremque beat foecundo germine matrem. Non tibi cum levibus scurris, lixave protervo Res erat, innocuos vitae, morumque probatos 213
