Seite 214 [214]
OCR
985 990 995 1000 1005 1010 1015 1020 Nutri fonte tuo. Sic quos mare parturit amnes Incipiunt refluuntque in idem caput: afforet olim Plus animae ducente Deo, Nunc proxima laudum Fortuna non arte sequar, dum copia rerum Destituat breviorem animum, viresque dehiscant. Tota fremit, si quando tuas Oenotria laudes Artifices alii ceras, aut aere Myronis Os animant, hic acu vultus, hic marmore ducit, Omne tibi iam spirat ebur, tua fama tot inter Exigua mihi parte vacet, sine me quoque tantis Oblectem pulchris animum, sacrasque iuventae Mirer opes, hic erit voti modus, annue vati Dive tuo, tantoque beem sine numine carmen Austerum: sic aegra trahens sub mole viator Genua, suo se fasce levat, pondusque benignum [C7] Vectorem se praebet hero. Si sanguinis ordo, Corporeum si forma bonum, fecere beatos Singula, quos arcus, aut quae monimenta tuarum Inveniet laudum cumulus, cui mixta redundant, Cuncta simul: pudeat nil omni parte beatum Dicere communisque queri iam desinat error, Invento te fine boni. Vix gaudia prima Desierant, et adhuc Scythica de caede rubebat Bellipotens patruus, micuit cum rursus ab arcto Bathoreum iubar, et mundo lux altera fulsit: Auspicio venerande tuo, quem provida rerum Elegit sibi Roma parens, sanctaeque poposcit Militiae socium fati rea, sic tenor ille Arcanus, sic ille Deum sacer ordo iubebat. Viderat emeritam fatis ad sydera ferri, Providentia divina. Iam plenam virtute domum, certusque futuri Omnipotens sic mente pater. Mea foedera donec Caede prophetarum demens Iudaea revulsit, Electum Iudaea genus, mea regna Sacerdos Fundabat, sanctique duces, et rege propheta Crescebat duodena tribus, sic tempore prisco Elegi Davida meum, sic Mosea clarum, Sic Arona senem, sic omniscium Salomona. Effraenis sed abusa Deo, mea numina postquam Tersit et infanda tinxit se caede meorum, Abstinui pater imperio, priscumque regimen 212
