Nunc silvae strepitusgue vocant, vatemgue citatum
Urget iter, pepulitque rotas auriga volucres.
Forte suum nemus, et mutatos Aone colles,
Docta soror Clio, Patavinaque sacra petebat,
Ausonios visura choros, vultumque verendum
Hospitis augusti: tentis simul Arcton habenis
Invadi, rapidoque videt iuga concita cursu.
Flectit iter, montesque suos confusa pudore
Deserit, et dominum furvis adit Aeolon antris.
Tunc sic unanimem alloquitur malesana tyrannum:
Ventorum nimbique pater, sub numine cuius
Tempestas et hyems fatali lege tenetur,
Fida tibi ante alias supplex tua limina Clio
Circumfusa, precor munus breve, nunc opus usu
Dive tuo: Nostri quondam pars magna Lycaei
Bathoreus, vix Euganeis brevis hospes opacam
Indulsit noctem, et nostras contemnit Athenas.
Incute vim pluviis, pronasque perobscure valles,
Et tenebris involve diem. Te quilibet hospes
Sentiat esse Deum: segnes age dum iuga fervent
Rumpe moras: dites memoris tibi gratia Pimplei
Donat opes, nullis periturum dentibus aevi
Nomen, et Aonia laudes iuvenescere fama.
Paruit, et torvo facilis Deus annuit ore,
Nimborumque Nothon tempestatumque potentem
Evocat: hic nebulis, et turbinis impiger alis
Evolat, agglomerant nimbi, et densissima coelum
Nox operit, furvaeque diem clausere tenebrae.
Frater et ipse suas gravida nive verberat Alpes
Frigidus, et veteres Aquilo dedit ire pruinas
In laticem: miscet tonitrus et grandinis iras
Insultans, gelidaque minax assibilat Alpe.
Liquitur in pluvias aether, atque agmen aquarum
Frigidus imber agit, saltus quicunque pererrant
Euganeos, Carnosque Dei auxiliaribus undis
Praecipitant iussi: tellus ventusque laborat
Iratam satiare Deam: natat omnis arator
Imbribus, et tristes iuga deseruere Napaeae.
Stant adversa tamen nil proficientibus Austris
Proposita, Aeolias hyemes et flamina contra
Udi per gelidos imbres, et lubrica coeno