Oldal 199 [199]
OCR
555 560 565 570 575 580 585 Pars secunda. [B7] Continens itineris rationem, ab urbe Patavio Cracoviam usque. Vix sol Euganeas tenui percusserat arces Lampade: Saxosas Alpes et dura iubemur Carnorum montana sequi: sonat alipes axis Pulsibus, atque citi coeunt ad fraena iugales. Densior interea plebes, crebrique recursus Vestibulis, haerent hesterni pectore vultus Hospitis, hic ingens iuvenumque senumque caterva Palantum, dare summa sacrae iuvat oscula dextrae Certatim, fervens clamosa per atria passim Turba salutantum. Quas tu pulcherrime mentes, Quos oculos, quae corda virum stupefacta ciebas Mirando? rapit hos aetas, hos charior auro Praecoqua canities animi, nitor igneus illos Syderei vultus, et ephebi sancta pudoris Simplicitas: multi nunquam satiata videndo Ora tenent, iterumque oculos iterumque reducunt. Emicat Arctoo Parium ceu numen ab orbe Sarmaticae lux magna rei, venerabilis alto Reschius?" eloguio, Latii quantum instar in illo Numinis, ut cui sponte Pater charissima rerum [B7*] Credidit, et toto surrexit Roma senatu. Tales Iliacis optasti Nestoras armis Bellipotens Agamemno decem: non Orphea talem Ismaris ora tulit, his belliparens Lacedaemon Freta viris, nullo circumdedit oppida muro. Scilicet hoc a te pietas, mansuetaque vitae Sedulitas, nataeque ad publica commoda vires Poscebant, totoque vagum iam nomen in orbe. Quid iuvat in tenebris sterilem producere vitam, Et tantum vixisse sibi? crepet ille vel ille Per solium, captet titulos, asarotica calcet, Venalis quaestu, et populum diducat hiantem: Tu solida virtute tuis prodesse memento. Tempus erit, quo maiori te concinet aestro Musa, nec alpino tantum celebrabere versu: 197
