Cunctanti, tacitas acuit leo Caspius iras;
Mox ubi non ultra virtus non continet ira
Infremit horrendum assurgens, guaegue impetus egit
Fellantem rotat ungue gregem. Sic Pannona pubes Viginti haidones tormenta
Saevit inexhaustum, et rapido volat aequore victrix; Germanis eripiunt.
Ecce moras belli tormenta minantia caelo
Viginti invadunt heroes, et agmine facto
Diripuere truces, trepidi cessere magistri, 159
Vi potitur telis Hunnus, faucemque malignam
Vertit in authorem, et caedem cedibus addit;
Tum vero turbatae acies, ruit or dine nullo Miserabilis Dantiscanorum
Ferreus ad portas immissis miles habenis caedis, et fuga.
Stagna vetant refugos, et ineluctabile coenum,
Quosque ipsi clausere lacus, et triste barathrum,
Quid faciant, via nulla fugae spes, nulla salutis;
Hinc immensa palus currentem, hinc ferrea terret
Tempestas telorum, et aquis immanior Hunnus:
Heu iam mille vias, iam mille resurgere pontes
Vellet et exangui metitur lumine ripas,
Instat atrox trepidis Hunnus, iugulosque resolvit
Cunctantum palant acies pars vertere terga,
Pars mutilos enses, et surdos expedit ictus;
Nequicquam hic laxis penitus recitatur habenis,
Hic ruit huc illuc, hic desolatus et expes
Porricit in fluctus animam, fruiturque sepulchro,
Hi pressant in tabe comas, hi extrema precantur,
Hi linquunt in ripa animam, corpusque propinquis
Precipitatur aquis, hic imo in gurgite vivus
Singultit, spirantque vadis immurmurat atris,
Summa salus in aquis, extra furit Hunnus, et acer
Nunc gladios optet centum, nunc brachia centum
Dextra cruore fluit, crebris hebet ictibus ensis.
Spirat adhuc, calidoque ferox sudore fatiscens,
Explicat ingentes humeros, sparsisque per arva
Exuviis horret, nudusque in bella recurrit
Saevior, ingeminatque metus, extantiaque ossa
Truncat et ingentes pontis vice calcat acervos. 160
Exin gramineo paulatim albescere tractu Polonicus equitanus.
Sarmatici caepere duces, cognataque castra
Obsedere diem telis, hoc acrior Hunnus
Relliquias belli terit, et cervicibus instat,