Seite 133 [133]
1120
1125
1130
1135
1140
1145
1150
1155
Vivat, et innocuo respergat melle labella,
Tot tibi verborum Veneres ea gratia fundi,
Fulminea tonat in lingua, torrentis et instar
Culta, Periclaeos intorquent ora lepores.
Ergo novercales attollat Graecia luctas,
Alcidae, Aeneam coelestibus induat armis,
Quid veris par inveniet? sit Iuppiter illi
Huic Cythereia parens, et falsum numen origo:
Tu nec nacte Dea, nec ficta vatibus hasta,
Nec love furtivo Lunari nocte creatus,
Non unum percellis aprum, sed quicquid ubique,
Monstrorum Natura tulit, nec cingula Turni,
Caelesti invadis clypeo, sed fulmine dextrae
‘Threiicium patriis avertis finibus hostem.
Salve vera poli soboles, fortissima patrum
Progenies, Hunnis maioribus aemula virtus,
Cedant historiae Graium, veteresque Latini,
Prodeat Antaeus caestu, lassusque parentem,
Tangat humum, crescat seges, atque uxoria virtus,
Aesonidae, non tela Cydon Macedove sarissam 113
Sic rotat, Herculem ludus prostrare Gygantem,
Et rapidum volucri fluvium superare natatu.
Quis ferat armatum, vel cum pedes exis in hostem,
Sive feri tu terga teris, pavet excita tellus
Gorgone terribilem iuncta radiare Gradivum,
Quicquid et in magnum confinxit Homerus Ulyssem.
Sin augusta tui vultus effulsit imago
Dilecto nequeunt satiari lumina visu
Praecipue cum clade redux Arctoide visis
Suspensam votis patriam, quae gratia circum
Venali non empta fide, quot ubique favores,
Et plausus et inemptus amor, nec ficta voluntas.
Rostra togatus adis, rigidoque armatus honesto
Inclyta commemoras sub iudice facta senatu.
Regia sic olim te Iulia viderat Alba Reditus ex Alemania.
Invidia cum iam maior, liberque nocentum
Per septem solito graderere decentior urbes.
Quis tunc herois sacro non arsit amore?
Atque parentali confudit gaudia luctu?
Laetitia fremuit favor aetheris, almaque mutum
Arrisit tellus, fluxerunt largius amnes
131