OCR
10 15 20 25 3. Francisci Hunniadini Transilvani Medoaci ad ripas secreta nuper in umbra 72 Primaevi roseos veris mirabar odores, Et circum Andiades mecum mea cura Napaeae Annua Mantoo texentes serta Maroni Minciadem querula flebant Meliboeon avena. Ecce ab Hyperboreo praenuncia Fama recessu Aedonas hyemes volucri dimensa volatu In Zephyros sulcabat iter, magnamque salutans Hesperiam, Adriacis allabens finibus haesit. Hic ubi me Arctoae vidit telluris alumnum Aonium Euganeo'” meditantem murmur in antro, Sicut erat patrii suffusa aspergine Martis Sanguineum excutiens atro de corpore rorem Succedit luco, et nostra Dea restitit umbra, Incumbensque solo iam lassis debilis alis Talibus aggredit. Te nunc ignavia deses 73 Occupat Euganeae iuvenis pars una coronae, En ego quot terras obii, iam praepete giro Lustravi Aonidas, geminumque Atlanta replevi. Exercet vates magnus labor: ille cruentus Heroos inflat lituos, crepat ille pedestri Sanguineas acies numero, fluit ille solutus, Hi laetum Paeana sonant, hi pectine blando Exhilarant tristes elegos, hi Sapphica culta Hi lentum Scazonta, hi laeta anapaestica ludunt, Partaque dinumerant Arctoo, et hoste trophaea, Tu cunctaris adhuc sacri praeconia Regis Pegasea tentare tuba, Tanaimque subactum? 99