Oldal 25 [25]
85
90
95
100
105
110
115
120
latrantem ex longo, fauces ac guttura pandens.
Sic inopes multum fodientes arva colonos
vexavit misere, ac villas deiecit eorum
hostis acerbus, atrox, violentus et improbus ira.
Te referunt nobis Danielis scripta prophetae,
Turce ferox! Fidei sanctae, truculente Tyranne,
divina hic paucis verbis oracula pandam.
Siste gradum, nostros ne tam crudeliter ange!
In somnis ecce ante oculos sub imagine vidit
bis duo regna ferarum hominumque, Deique sacerdos,
divinus Daniel vates sanctissimus olim.
Regibus Assyriis retulit fera prima Monarchlilam,
altera Persarum praedixit regia sceptra,
tertia Graiorum populos regesque potentes.
Romanos rerum dominos fera quarta ferebat,
imperium et terris fore Martia moenia Romae.
Huius dira ferae facies truculentior illis
visa tribus: dentes ferratos ore fovebat,
fronte simul media bis cornua quinque gerebat
et duris plaudens pedibus concussit arentem
tellurem. Cornu vero sub fronte latebat [A4‘]
exiguum, ducens mediis de cornibus ortum,
horrendis oculis in quo vultuque feroci
humani capitis formam tulit atque figuram.
Adversus superos hoc tristia bella movebat
inque Deum sanctum scelerato est ore locutum.
Tu, caput immane, es de quo sic diva loquuntur
scripta prophetarum! Tu, crudelissime Turca,
nil ne times? Poenis occurris tristibus ultro?
Interea Thraces tenuit fiducia rerum
audax, attollunt plausus, sonat omne fragore
aetherum sidus, circum clamore remugit
mons frondosus, ubique pavor per membra cucurrit
cultorum, squalor violentus concutit ossa
multorum, trepidantque ferae formidine vocis.
Omnes qui celerare fugam, ac se condere silvis
tentabant, horum aut nexerunt colla catenis,
ruperunt rigido aut candentia pectora ferro,
heu, etiam. Infantum est exorta miserrima caedes
estque casas humiles populatus, fervidus ignis
direptisque focis. Vulcanus ad astra favillas
24