Oldal 81 [81]
gratam guandam, ut speravi, novitatem. Nec autem putabam fore ut, cum
Vergilius, acerrimi vir iudicii, versus aliguoties Homeri vatis exemplo
caudam trahentes effinxerit, non etiam mihi tale guippiam, praesertim
Graeca vertenti, concederetur. Ouocirca versiculos feci de industria,
prominuli guasi ventris, gui medii pedem guaterna tempora superantem
caperent ex argumento rtpoKoı\iovg appellatos, qualis apud Homerum,
puta, sit ille, IIATPÓKAov rodéwv ávöporfjrá Te Kai UÉVOS A
4. Sed guoniam guod ego studio novitatis guaesiveram syllabarum
scilicet ignorantioni plerigue tribuebant, mandavi statim guibus maxime
potui amicis, ad guos ulla modo exemplaria pervenissent, ut versiculos
eos, velut in guadram, redigerent ad hoc exemplum:
luce feri, nam lux superis gratissima divis
et item:
O puerae emicuit rubor (haud mora) matutinus.
Cuius enim stultitiae, vel cuius potius improbitatis fuisset agere diutius
etiam bonam fabulam quam continuo populus exsibilaret? Itaque mag¬
nopere a te peto, cures mihi primo quoque tempore, non ausim dicere
tua, sed scholastici alicuius manu, locum sic utrunque, in omnibus quot¬
quot istic erunt exemplaribus, emendandum. Nam ut tibi potestas vena¬
lium quoque fiat, ipsi continuo per literas cavebimus.
5. Iam vero, quod ’liquentibus’ prima correpta dici vix permittis, equi¬
dem in eo Vergilium sequebar, cuius illa certe sunt notissima:
principio coelum ac terras camposque liquentes
et
ignemque horribilemque feram fluviumque liquentem.
Nec me fallunt ’aut cum liquentia mella’ sic apud eundem posita ut
quantum scilicet in tempore, tantum sit in intellectu discriminis.
6. Sed et ’orichalcum’ brevi secunda dictum reprehendis, quae tamen
syllaba diphthongo notatur. Ad hoc: illo ipso quem tum locum interpre¬
tabar, obt’éc Opeixadkov dixerat Callimachus, unus mihi tum quidem
prae cateris sequendus, quanquam alias quoque gravissimus auctor. Nam
quod Statius aliter usurpat, iure suo, videlicet una diphthongum lite¬
79