Nunc ego privatam si nescis transigo vitam
Nunc mihi quam verus fueras, Nicolae, sodalis
Nuper Musaei discendi sede relicta
O utinam nostri proferret temporis aetas
Oppida quae rapidis inter populosa pererrat
Opto tuis gregibus contingant pascua laeta
Paeonias studio qui vult volitare per artes
Prae reliquis positi Casparis verba relegi
Prae reliquis positus Caspar pastoribus, ille
Proteus undifluum primo vertatur in aequor
Quae mihi misisti, fili carissime, nuper
Quae prius obscurum, sine Musis nomen habebant
Qualia Romani capiebant gaudia cives
Quam metuenda malis fiet lux illa, tonantis
Quando alii cingunt cornutis tempora larvis
Qui patitur vincit, victoria laeta triumphat
Qui petit officium spargendi semina verbi
Quis tuum dignis celebrare nomen
Quisquis divini vult spargere semina verbi
Quo sugis? Aut quaenam haec animo sententia surgit?
Quod mihi misisti, iuvenis doctissime, carmen
Rara avis et vario pennas conspersa colore
Reddita Pragensi nobis est littera ab urbe
Salve Castalias praeceptor culte per artes
Salve longinquts doctrina cognite terris
Salve, doctrina vir praestans iudicioque
Salve, Valeriane Mader, quo Trencziniensis
Sancta divorum celebremus una
Scripserunt alüi tibi vota propemptica vates
Sero mihi cupidam dicis, Racicene, salutem
Seu sacra venisti praesens audire viator
Si Deus cuius reperitur ore
Si qua parte tui capitis relevare dolorem
Sic tibi perpetuis faveat fortuna quadrigis
Suscipe, nec doctas venientes respue Musas
Te mihi Leucorea referebant quando redisse
Telluris caelique potens, pie rector, et author
Tendite nubiferas mea pignora missa per Alpes
Urbs ego, Trenczinii quae dicor nomine, regum
Usibus humanis sunt omnia condita, solus
Ut bonus assiduo tractatu frangitur arcus
Ur genitor patrii storeas declarat amoris