OCR
80 85 90 95 100 105 110 115 Splendida gua Bitczae tecta videnda patent. Continuos ubi tres heroum cara per annos Pignora formasti non sine laude virum. Omnes unanimi testati mente fuerunt, Quod tibi sit tantus iure ferendus honos. Nam Paulus dotes quas in pastore requirit, Ingenio radiant lucida ut astra tuo. „Sobrius invigilans, doctus, pariterque modestus, Doctrinaeque tenax verbera dira cavens,” Turpis avaritiae detestans pectore crimen, Integer annorum iudicioque gravis. Inque pio maneat constans sermone bonique Perpetuo retinens conscia corda viri. Id superest dulci ut laeteris coniuge tantum, Pastorem quam vult Paulus habere bonum. Pace tua sed enim fas sit mihi dicere, debes Et tu coniugii foedus inire sacri. Has propter dotes animi, laudandaque dona Ille ministrorum te sacer ordo colit, Singula quid memorem doctorum nomina? Quorum Prosequitur summus te, Nicodeme, favor, Anxia filiolum veluti discere mater, Dum videt in longas difficilesque vias. Absentis semper luctatur imagine nati, Sive dies noctis, seu venit umbra nigrae, Plurima sollicita dum cernit mente pericla, Quorum saepe miser multa viator habet. Fatalem metuens obeat ne quandoque mortem, Hospes et ignota ne tumuletur humo. Intereaque bona spe se sustentat et illum Qualibet expectat posse venire die. Sic ingens tangit Colacinum cura viarum Quis status et vitae sit, Nicodeme, tuae, Te comitabatur iuvenum stipante caterva, Declarans animum signa per ista suum: Lucida tunc puras tollens ad sidera palmas Te, affatus superos sic abeunte fuit. Angelici praesens tibi sit custodia coetus, Illic salvus eas, salvus et inde redi, Quos igitur plausus et gaudia quanta parenti? 326