Publica cura beat titulo quaestoris Adolphum
Quae tibi pro natis plena dat laetus acerra
Quaeris, an Hispanis caligis, thoraceque Gallo
Quam pulcre aequales veniunt ad aratra iuvenci
Quando sacris studiis, humanam rite Sophiam
Quantus ad aethereum caeli suspectus Olympum
Quem maeres tristi pullatus carmine Patrem
Qui delator es, et calumniator
Qui nullo vivacis amore tenetur honoris
Qui vix ossa trahens, patruum, socerumque duosque
Qui, dum moritur
Quicquid homo, versasque, facisque, refersque, caduce
Quid gemis heu tanto, coniux, mea fata dolore?
Quid merces vobis toties lugetis ademptas?
Quid moriture tumes? Faeni spectatum maniplum
Quid tua sic iactas? Gravis est laus propria odoris
Quid, moriture, tumes? Putre contemplare cadaver
Quid vires iactas? Quid te effers robore vasto?
Quo mea Maiestas? Quo cessit gloria? Quo me
Quod causas tractat suadaque leporeque nullo
Quod enim Latinis fulmen est, hoc ipsis
Quod gelidam crebro bibitis, quis non probet, undam?
Quod linguae rabie multos invadis honestos
Quod mihi quin coniunctivo non iuncta marito est
Quod nusquam mercere, cave male perdere tempus!
Quod nusquam vanet temere fuge perdere tempus
Quod te diripiunt opibus, quod honore potentes
Quod tibi, Matthia, primo sub flore iuventae
Quod tua protexit, Deus, hac me dextera nocte
Quod tua vina bibam parce, miraris? Et ipse
Quod variis hominum sit vita exposta procellis
Quod variis vester rixis exercitus ignis
Quottidie poenis stultos mala vita molestat
Quottidie summae lucis meditare tribunal
Quottidie summae tibi lucis oberret imago
Rauraca Tempe, claram Academiam
Regie, ad exactum veluti cui est notior unguem
Rem, libros, famam chemista absumit in igne
Rho lambdaque uno képaxec, KOAaKecque dirempti
Rhythmis, quos moduli exprimerent praedulce sonantes
Ridiculus, magnusque simul vis, Typhe, videri?