Page 265 [265]
OCR
110 115 120 125 130 135 140 145 Subiugat, et vacuum tuti metantur ad amnem. Interea magnas haurit delectibus urbes, Atgue vias obstruxit Otho. Coit omnis in unum Gallus, et Italiae vires. Sed et Hellas, et armis Iam consumptus Iber, unus praedator et alter Debellandus erat totius viribus orbis. Par animus, non par numerus: discrimen utrinque Par steterat praedam crudeli strage suorum. Emit Otho: finxit titulos, et nomine victor, Ex non devicto claros tulit hoste triumphos. Hinc genus, et magnum nomen, retroactaque bella. Et Rheni dominos Germania iactat Othones, Vana laude tumens et coeca cupidine famae. Quid si Danubium bello transgressa, vel album Caucason et Volgae populos, in vincula clarum Oceanum daret et Scythico ius diceret axi? Magnum erat invicto concurrere comminus hosti, Et Scythiam atque mares animos vivamque videre Militiam: Tanti vis Ungara veniit olim. I modo Pannonium Sclavogermane vel Hunno, Dedecora Sambuce decus, vanoque latratu Deme fidem veris famamque. Quid improbe mutos Sollicitas cineres? Cur inclyta facta parentum, Exteris historia et longo procul excutis aevo? Nil agis hac rabie, terreno carcere liber Maior it invidia, et morsus deridet inanes Iam caelestis honos: scelus hoc qua clade piabis? Quas poenas periure dabis, si nomen inane Posteritas leget, et nondum premet atra caput nox? Nonne fuit satius lingua laniasse procaci, Qui cives odere tuos, qui templa Deosque Et fas omne gravi profanavere rapina? Scilicet haud aliter clarus, quam turpibus actis Romanas Nero delicias, Herostratus ussit Excellentem Ephesum, atque operosae fana Dianae, Ile venenato sublimia dente peredit Magnorum monimenta virum, cineresque beatos, Et te turpis honos in cives inque penates Armavit, nostroque cupis notescere damno, At tu venturo sis ut diuturnior aevo, Carmina digna tuo canimus Sambuce sepulchro. 263 [B81] Ridicula Othonis victoria. Contra Ioannem Sambucum. Toannes Sambucus historiae Ungaricae corruptor et fur. [B8"] Epitaphium Sambuci.
