Page 265 [265]
110
115
120
125
130
135
140
145
Subiugat, et vacuum tuti metantur ad amnem.
Interea magnas haurit delectibus urbes,
Atgue vias obstruxit Otho. Coit omnis in unum
Gallus, et Italiae vires. Sed et Hellas, et armis
Iam consumptus Iber, unus praedator et alter
Debellandus erat totius viribus orbis.
Par animus, non par numerus: discrimen utrinque
Par steterat praedam crudeli strage suorum.
Emit Otho: finxit titulos, et nomine victor,
Ex non devicto claros tulit hoste triumphos.
Hinc genus, et magnum nomen, retroactaque bella.
Et Rheni dominos Germania iactat Othones,
Vana laude tumens et coeca cupidine famae.
Quid si Danubium bello transgressa, vel album
Caucason et Volgae populos, in vincula clarum
Oceanum daret et Scythico ius diceret axi?
Magnum erat invicto concurrere comminus hosti,
Et Scythiam atque mares animos vivamque videre
Militiam: Tanti vis Ungara veniit olim.
I modo Pannonium Sclavogermane vel Hunno,
Dedecora Sambuce decus, vanoque latratu
Deme fidem veris famamque. Quid improbe mutos
Sollicitas cineres? Cur inclyta facta parentum,
Exteris historia et longo procul excutis aevo?
Nil agis hac rabie, terreno carcere liber
Maior it invidia, et morsus deridet inanes
Iam caelestis honos: scelus hoc qua clade piabis?
Quas poenas periure dabis, si nomen inane
Posteritas leget, et nondum premet atra caput nox?
Nonne fuit satius lingua laniasse procaci,
Qui cives odere tuos, qui templa Deosque
Et fas omne gravi profanavere rapina?
Scilicet haud aliter clarus, quam turpibus actis
Romanas Nero delicias, Herostratus ussit
Excellentem Ephesum, atque operosae fana Dianae,
Ile venenato sublimia dente peredit
Magnorum monimenta virum, cineresque beatos,
Et te turpis honos in cives inque penates
Armavit, nostroque cupis notescere damno,
At tu venturo sis ut diuturnior aevo,
Carmina digna tuo canimus Sambuce sepulchro.
263
[B81]
Ridicula Othonis victoria.
Contra Ioannem
Sambucum.
Toannes Sambucus historiae
Ungaricae corruptor et fur.
[B8"]
Epitaphium Sambuci.