Page 253 [253]
255
260
265
270
275
280
Egisti pulchrum summis in honoribus aevum:
Vicisti invidiam meritis, virtutibus hostem,
Aspera nec fregere nec inflavere secunda:
Invicto placidas urbes heroe replesti,
Magnanimos duris sociasti Sarmatas Hunnis.
Non in te morti, non in te ius erit ullum
Atroci invidiae, aut victi tua terga videbunt.
Numen es: huc attolle oculos, agnosce parentem:
Illa ego sum, duce qua quondam sociaque laborum
Quaesiisti decus aeternum immortalibus actis,
Chara tibi ante omnes Virtus, operumque ministra
Tantorum, vitae requies, comes unica mortis.
Ergo age Diis genitam hanc, dignam melioribus oris
Redde animam, divumque volens te coetibus infer Stephanus in numerum
Mecum inter superos aevo fruiture beato, Deorum relatus.
Et iam terra vale: Largo sic fata sopore
Membra rigat. Tunc quicquid erat mortale caducumque
Exuitur, dolor, et curae labesque recedunt
Corporeae, par illa Deo, nata illa Deo mens
Sordibus eluitur. lam sese agnoscit imago Br
Authoris syncera Dei: Volat alitis instar,
In nubem, et qua lactiferi patet area circi,
Intrat, et aeternum Diis se immortalibus aequat.
Dive parens, te nunc stellantis Regia caeli
Aeterna beat ambrosia, assessuque Deorum,
Inter et heroas felix conviva minores
Exultas, ridesque tui ludibria busti:
Nos inimicitiae, insidiaeque, iraeque sequuntur:
Hinc Moschus premit, hinc Oriens denunciat arma,
Civiles inter gladios fera saevit Erinnys.
17.
Monodia, ad tumulum eiusdem divi regis S[tephani] B
Quo fessum quaerimoniis
Declinem caput? Hei, quibus
Meme luctibus obruam?
Hei dolor dolor.
251