Oldal 242 [242]
OCR
60 65 70 75 80 Hunne terrarum pelagigue victor, Dum tuo mundum domitas flagello, Cur tuae nusguam monimenta linguae Inseris orbi? Una Carmanos Cilicesgue lingua, Iungit, et fuscis Italos Iberis, Hospes est, erro, vagus orbe toto Degener Hunnus. Seu per angustum vagor Hellespontum, Herculis metam, calidasque Gades, Aliger seu qua cecidit solutis Icarus alis. Phryxus hic charam gemuit sororem, Hic pater natum, vagus hic sodalem Hercules, audax natat hinc ephebus F2" Seston Abydo. Protinus chari subit umbra fratris, Fratris amissi, videor videre Ora, dilectum caput: heu nec unquam forte videndum. Cui loquar? quanam caput hoc reclinem? In diem curae miserum cor urunt, Saevus in noctem dubio minatur Terror et error. I miser quo te tua sors adurget, Multa perpessus patiare plura, I donec rerum requies suprema Liberet hora. 240
