Oldal 242 [242]
60
65
70
75
80
Hunne terrarum pelagigue victor,
Dum tuo mundum domitas flagello,
Cur tuae nusguam monimenta linguae
Inseris orbi?
Una Carmanos Cilicesgue lingua,
Iungit, et fuscis Italos Iberis,
Hospes est, erro, vagus orbe toto
Degener Hunnus.
Seu per angustum vagor Hellespontum,
Herculis metam, calidasque Gades,
Aliger seu qua cecidit solutis
Icarus alis.
Phryxus hic charam gemuit sororem,
Hic pater natum, vagus hic sodalem
Hercules, audax natat hinc ephebus F2"
Seston Abydo.
Protinus chari subit umbra fratris,
Fratris amissi, videor videre
Ora, dilectum caput: heu nec unquam
forte videndum.
Cui loquar? quanam caput hoc reclinem?
In diem curae miserum cor urunt,
Saevus in noctem dubio minatur
Terror et error.
I miser quo te tua sors adurget,
Multa perpessus patiare plura,
I donec rerum requies suprema
Liberet hora.
240