Page 239 [239]
55
60
65
70
75
80
Saepe fraternos miserata planctus,
Chara, nox dulcis simulachra fingit,
Et licet toto dirimaris orbe
Me tibi reddit, Te mihi reddit.
O quot amplexus, quot inanis umbra,
Accipit, reddit, sine fine grates
Lachrymis mistas, videor beatam
vivere vitam:
Repperi postquam vacuum cubile,
Strata profusis inimica verro
Luctibus, saevisque iterata plango
Pectora pugnis.
Has ego vellem triplicare noctes,
Falsus ut saltem satiaret aegrum
Vultus, et desiderium levaret
Quaevis imago.
Si lovis furto triplicata nox est,
Herculis quondam, quid avara Luna
Denegas iusto spatium furori
Luna triformis.
Non ego Ditis populare regiam
Cingor, aut vafrum laqueare Martem,
Non Iovi fulvum detraho capillum
Sacrilegus fur.
Illius paulum propiore vultu
Perfrui fratris patiare fatum,
Illius, cui me genus atque amoris
Copula iunxit:
Illius quem si patrias ad arctos
Dii peregrina referetis ora,
Refferet tantum memor et perennis
Gratia factum.
237