Oldal 214 [214]
985
990
995
1000
1005
1010
1015
1020
Nutri fonte tuo. Sic quos mare parturit amnes
Incipiunt refluuntque in idem caput: afforet olim
Plus animae ducente Deo, Nunc proxima laudum
Fortuna non arte sequar, dum copia rerum
Destituat breviorem animum, viresque dehiscant.
Tota fremit, si quando tuas Oenotria laudes
Artifices alii ceras, aut aere Myronis
Os animant, hic acu vultus, hic marmore ducit,
Omne tibi iam spirat ebur, tua fama tot inter
Exigua mihi parte vacet, sine me quoque tantis
Oblectem pulchris animum, sacrasque iuventae
Mirer opes, hic erit voti modus, annue vati
Dive tuo, tantoque beem sine numine carmen
Austerum: sic aegra trahens sub mole viator
Genua, suo se fasce levat, pondusque benignum [C7]
Vectorem se praebet hero. Si sanguinis ordo,
Corporeum si forma bonum, fecere beatos
Singula, quos arcus, aut quae monimenta tuarum
Inveniet laudum cumulus, cui mixta redundant,
Cuncta simul: pudeat nil omni parte beatum
Dicere communisque queri iam desinat error,
Invento te fine boni. Vix gaudia prima
Desierant, et adhuc Scythica de caede rubebat
Bellipotens patruus, micuit cum rursus ab arcto
Bathoreum iubar, et mundo lux altera fulsit:
Auspicio venerande tuo, quem provida rerum
Elegit sibi Roma parens, sanctaeque poposcit
Militiae socium fati rea, sic tenor ille
Arcanus, sic ille Deum sacer ordo iubebat.
Viderat emeritam fatis ad sydera ferri, Providentia divina.
Iam plenam virtute domum, certusque futuri
Omnipotens sic mente pater. Mea foedera donec
Caede prophetarum demens Iudaea revulsit,
Electum Iudaea genus, mea regna Sacerdos
Fundabat, sanctique duces, et rege propheta
Crescebat duodena tribus, sic tempore prisco
Elegi Davida meum, sic Mosea clarum,
Sic Arona senem, sic omniscium Salomona.
Effraenis sed abusa Deo, mea numina postquam
Tersit et infanda tinxit se caede meorum,
Abstinui pater imperio, priscumque regimen
212