Seite 213 [213]
950
955
960
965
970
975
980
Ni decus hoc unum vestro guogue numine Divi
Excipiat reducem, date sacro impendere Regi
Hoc guicguid religuum est mihi temporis, hac eat omnis
Vita mihi, optatumgue diu sic exeat aevum.
Pars tertia. [Ce]
Continens Carmen quo Cardinalis Illustris: Roma
rediens exceptus fuit a Francisco Hunniadino.
Exere Luciferos Erythraeo gurgite currus
Sol: operata sacris plaudant concentibus astra,
Ocius et pigrum moveant sarraca Bootem
Laetitiae bona signa: sacer genialibus hymnis
Aether, unanimique citet Titana chorea,
indigeti gavisa novo. Tu causa bonorum
Tu cui sydereos redimit nova purpura crines
Dive fave, tibi post Scythicum mea tibia Martem
Andrea venerande vacet, te numen adorem,
Cui vitae pars nulla perit, cui sacra per omnes
Maiestas est vecta gradus, et cardine sistens
Supremo, tandem aeternis stetit aemula Divis.
Ergo nec Aonio deducam vertice Musas,
Non animus vatum vocali flumine libet,
Castalius mea labra latex, nec fabula Pimplei
Maeoniis animata modis, aut ebria loto
Profuerit, non ficta cano: Tu suffice vires [C7]
Qui caneris, tu numen eris, tua gloria carmen
Aeternet, lumenque tuo de lumine summam.
Sed quota pars aevi viridis, quae portio laudum
In numeros impune cadet? Si pectus ahenum,
Centum ora, et linguas Smyrnaei rana poetae
Mantousque culex ad inania, monstra vocarunt:
Quae lyra, qui montes, ecquis mihi vera canenti
Mugiet ore tripus, menti quis inaestuet Euan,
Quove sacer numerus temerabitur Hippocrene?
Tu cui Roma sacros non inficiatur honores,
Sancte puer superos animo complexe capaci:
Tu mihi te da posse loqui, tu numine quovis
Irradia, captumque tuae dulcedine laudis
211