OCR
Bucolica Eridanus toties celebratus avena. Innumera hinc atgue hinc eguitum peditumgue caterva Occursum ruit, et venientibus agmina iungit. 480 Ipse inter primos sacro cum praesule Princeps, Iustrisslimus] Estensis, lux vera domus, antigua propago, Dux Ferrariae. Fulmineos citat alipedes: laguearibus aureis Accipimur: veterigue exuti pectora cura Refficimus placida languentia membra guiete. 485 Digressi antiquis Reverini allabimur oris, Qua vetus exertat vastos Insubria montes. Te quoque ne pudeat celebrari carmine nostro Mantua, Vergilii pia mater et hospita vatis. Mantua. Mantua flore virum felix, et Principe tanto, 490 Pricipe quo patriis pax aurea regnat in oris. Illustrissfimus] Urbs pingui foecunda solo, praedives aquai Mantuae Dux. Piscoso secura lacu, mons desuper Austro BS" Imminet, arborius, canaque beatus oliva. Mons sacer, ah tanti quondam cunabula vatis, 495 Nunc raris exculta casis: e culmine valles Despicit irriguas aeterni nominis Ande. Salve syderei genitrix veneranda poetae, Cui Sibaritis avena, Peloriadesque cicutae, Smyrnaeus, Siculusque senex,**° Sophiaeque lyraeque 500 ‘Transcribunt primas, cui non imitabile, cui non Humanum fluit ore melos, sed Daedala labris Mel ingessit apis, siditque in pectore Syren. Explicat hinc agros turrita Cremona patentes, Cremona. Pulchra situ, foecunda solo, ditissima campis, 505 Ut quam crebra palus, quam Mincius abluit ille, Mincius ille, sacra, fovit qui Tityron umbra: Sed nec aquis, nec agro tantum, nec turre superba Mantua quantum crevit damnata querela. Hic agros Melibaeae tuos, et Alexidis ignem, 510 Inflatum venas multo Sileon alumno, Atque Arethusaeos Galli reminiscimur aestus. Tu quoque Pompeii merita Laus laude superba Laus Pompeia. Aeternum officii nomen, famamque tulisti. Nam quae digna tuae reddam praeconia laudi 515 Bathoreo dilecte senex, bis et hospitis hospes Borromaee, Ausonios inter sanctissime patres: Borromaeus Cardfindalis]. 250 Statius (Silvae V.3.151) Theokritoszt hivja „sziciliai öregnek”. 193