Oldal 186 [186]
OCR
195 200 205 210 215 220 225 230 Auspiciis fundata meis, cum Rege sub uno Tranguillo placidae florebant foedere gentes. Omnibus una fides et religione sub una Aurea securi peragebant otia reges. (Flebile) sed postguam fidei discrimine terras Subvertit Germana lues, pia foedera mundus Abscidit, et totas in me Septentrio vires Vertit, et heu miserae confodit viscera matris. Me duce dedidicit cultus Europa profanos, Nunc odiis bene facta luo, nec mitior illos Poena manet, sontes Erebus premit et duce nullo Praecipites novus error agit, poenasque rependunt. Ex illo fidei vestra rarissimus Arcto Accessit socius, Romanumque auxit ovile. Spes mea solus eras, et tu quoque deseris heu heu. Certe ego te dignas peregrino marmore sedes Fingebam, muros animo complexa futuros, Ardua pulsabant operosae sydera moles. Riphaeas utrinque acies et Atlantica bella Celabam, patrui veteres ab origine pugnas, Haeccine vana forent, et mens cadet irrita voti? Plura locuturam lachrymae oppressere profusae: [A8"] Ille refert: Non te non te mea desero Roma, Responsio. Sed patrui mandata sequor: prius aetheris almi Tucundum iubar, et vitae pater abnuat usum; Quam pietas, quam sancta tui veneratio cultus Et constans moriatur amor. Si barbara vincis Pectora, semiferasque doces mansuescere gentes: Quid quos sancta prius Christi patientia fregit? Seu nova seu veteris percenseo temporis acta: Te duce nil nisi dulce iugum, nisi grata potestas In commune salus, atque aurea floruit aetas. Te sequor, en adsum socius terraque marique Bathoreus, nostros in quoslibet accipe casus Conatus, et pacta fide stabilita perenni. Te propter Syriae validos superabo vapores: Te propter gelidos subter durabo Triones. Aeternum vos o colles et Tybri valete, Valedictio. Tybri Latinorum quondam tot macte trophaeis, Tybri per Hetruscos placido qui murmure saltus Laberis, ingentemque secas veter Albula Romam. 184
