Vince fuga, Garamantas adi Riphaegue lustra
Invenit fortuna viam, proh guanta manet te 170
Gloria, guosgue Polone ferox tibi laeta triumphos
Fata vehunt, ecce ipsa tuum gens Caspia nomen
Turca pavet, maestoque niger tremit omine Ganges.
Hic fer opem chelys, hoc tota simul utere Cyrrha
Nunc centum linguas, et ahenea pectora Clio
Suggere, perpetuumque loqui, me subtrahe vulgo,
Ut neque Baebaei iactet se sanguine vatis
Smyrna, Rhodos, Colophon, Salamis, Chios, Argos, Athenae.
Mantua Vergilio, quo me temeraria cogis
Imbellem Pietas? video considere in ignes
Euxinum, veteresque Tomos, Pontumque ferocem,
Tu quoque hyperboreis accedes Narva trophaeis;
Sic ego mole rei confusus, et illice fama
Huc illuc diversus agor, velut enthea vates
Plena Deo, videt illa quidem, sed copia menti
Obfudit noctem, et caligine sepsit opaca.
Hactenus Euganeo sat erit lusisse recessu
Inter odoratas lauros, atque Itala Tempe
Ad cunas Rex magne tuas, dum fulminat Arcto
Gloria, detornatque hilares, Europa triumphos,
Quando erit illa dies, ut te fortissime visam
His oculis reducem, pronoque deosculer ore
Suppliciter venerans, genibusque volutus adorem,
O Sol, o Luna, o vitae, quaecunque praeestis
Hoc unum date fata mihi tu barbite zelo
Tunc omni, totoque fave lyra Pegasis aestro
Huc cantum disserte Deae, tunc flumina tota
In venas conferte meas, et divite rivo 171
‘Thespia maiores indulgeat ungula lymphas:
Tunc ego non humilis cycneo gutture vates
Immortale melos posita torquebo cicuta;
Mox et Apellaeis animabo coloribus acta,
Ipse meum numen casta prece fusus ad aras
Concives inter superos securus adibo.
Ture, reus voti ceu sors, vel simplice farra
Nunc age dilectum, si fas intercipe murmur
Canna sat est, plenis alii sine faucibus inflent
Classica tu solis modulabere iubila silvis.