Oldal 166 [166]
OCR
2350 2355 2360 2365 2370 2375 2380 2385 Heus Pavor i volucri turmam praeverte volatu, 156 Martis oratio. Praecipe tela mea, et recto pete praelia nisu, Bella cie, sere monstra animis Alemannaque castra Obscaena confunde fuga, turpesque timores Effunde in medios, imple terroribus hostem Cunctantem, tibi mille artes, formaeque nocendi, Tu quoque curre fuga et iunctum comitare Pavorem Et tu turpis abi pudor, eia impellite remos Alarum et stulto pervertite cuncta tumultu, Tu parte adversa stimulis maioribus urge Pannonios vindicta truces. Heus Ira labantem Curre iuva famam, en Virtus animosa laborat In mediis habilemque parat Constantia parmam, Ite citi mox funereum, novus arbiter aequor Ingrediar, pigrasque impellam tabe paludes. Dum loquitur, fugere Dei cum voce, Pavorque Ante alias micat, et rapido ruit aethera nixu Praecipitans, vix ille leves afflaverat horas Armorum, vis omnis abit, vix castra subivit; Extemplo cecidere animi, gelidusque cucurrit Ima per ossa tremor, gaudensque ululavit Enyo. Ergo ubi castra vigil tuta statione locavit Pugna committitur. Cura ducum, et iusso. Stetit acer in aequore miles Classica ferali gemuerunt tympana planctu; Increpuere tubae, et rauci canor horridus aeris Fit fragor Aetnaeo vibrata tonitrua bombo Horrendum intonuere, crepant convexa boatu Ad coelum exundat vortex mugire videres Omne nemus reboant sylvae montana resultant, Exurdat vicina tonus, pluit aereus imber, 157 Concurrunt per inane faces, volat ignea lampas Per nymbos, totisque in praelia viribus iter, Sicut ubi Arctoi rabies Aquilonis in axe Aeolius rupit postes et carcere laxo Tortum imbrem, piceoque trahens per nubila Cauros Insedit pelago, atque minas effudit in aequor, Saevit hyems, frendunt sylvae, ruit aestus arenas, Nutat Atlas, titubant axes, ferit aethera murmur; Pannonius volat in mediis pedes alite planta Flammeus, et numeri damnum virtutibus implet. Fit via vi, cedunt cunei, confertaque inundat 164
