Oldal 162 [162]
OCR
2185 2190 2195 2200 2205 2210 2215 2220 2225 Instaurate aciem, et victos terrore replete. Sin peream, pro rege sacro pro lege perenni Devoveo hanc animam, vos nostro absistite damno Et victi ad regem incolumi legione redite. Ergo alacres aptate ensem, et consurgite ad arma Pannonii socii, vobis hortamine longo Non opus est, subeat saltem quot vindice dextra, Quosque duces patrii per iugera laeta Tibysci Stravimus, innumeris utrunque Atlanta trophaeis Sparsimus, Arsaciis implevimus ossibus agros Magnorum subeant calcata cadavera regum, Sub iuga tot missae gentes, abavitaque bella Vos Nothon et Zephyron gladio pigrosque Triones Innumeros pauci armatos vicistis inermes, Indomitas quoties Parthi prostravimus alas Bistoniis tepidi testantur caedibus enses Atque cruces plenae poenis et turbida tabo Flumina, cessantem clypeo sulcavimus Istrum Sanguine Threiicio canam tepefecimus Hellen, Hic neque Marmaricos arcus, Medive pharetram 151 Excipimus, molles populos, ignavaque corda Foemineis assueta choris Venerique videmus, Ite per imbellem populum, atque cadavera viva Millia iam bis sex sexcenti vincite bello. Sexcenti haidones contra Ite citi superate fidem, credetne futura duodecim hostium millia. Posteritas, et qui surgent post fata nepotes, Tam parva cecidisse manu tot millia laeti Praecipitate moram, et campos implete ruina. Nec vos flammivomo vibrata tonitrua bombo, Nec Galatea seges, nec ferrea terreat umbra, Nec dubia afficiant liquefactae verbera glandis Exarmatus erit, si scloppum torserit hostis Nil virtute valent. Solo clamore catervas Sarmaticus confundet eques, mucrone sequetur Mille viros centumque uno moriente iacebunt, Praeterea ut iusto descendant agmina motu Explicet hac duplici cornu pedes Ungarus alas, Irritetque hostem, mox si tormenta tonarent, Sternat humi sese miles, rursumque resurget, Elusisque globis peditum, densissimus ordo Invadat primos et ahenae robora pubis 160
