Oldal 153 [153]
OCR
1830 1835 1840 1845 1850 1855 1860 Conciliat, nil dum satis est, sit Pallas in armis Mercurius sit in eloguio, Gradivus in hoste Iuppiter in populo, guem non divisa decoret, 138 Sed collecta beet virtus. Nunc consule laudi Sarmata, nunc veteres animos et robur avitum Nunc tete si guando proba, guid degener ambis Faemineos aulae pueros, et limina regum, Fide Deis, toto guem protinus orbe coemptum Sponte voles est in mediis, non vilis ephebus Sed virtus censenda tibi, ne temne Deigue Praesagos monitus omenque vocantis Olympi. Est gelido sub Atlante locus, qua Thessalus atrum Semifer Aemonio deterret scorpion arcu,?* Dives agris, praegnans populo, trux accolit Hunnus Dacia nomen habet. Boreae notissima tellus. Huc id agente Deo iamdudum te auguris aethrae Signa vocant, nunquam tanta se lampade caelum Induit, atque hilares cecinere tot omina cycni. Visus et odrysium taurus prostrasse leonem. Neu ostenta Deum dubia te ambage morentur Haeccine tuta fides, quem non numerosior hostis, Non montes fluviique ferent, non ensis et ignes Hic tibi fatalis Vultus neu Sole perustos Neve saturatas hostili sanguine vestes Tempora nec gravibus contemne rigentia rugis Tabida neu pluviis perfossaque cuspide crebra Et rabido vexilla Notho, crinemque madentem, Scilicet illa novam patriae paritura salutem Per varios casus, per mille pericula rerum Perque tot exercenda fuit fortuna ruinas. Illa laborantes mediis ex faucibus hostis Asseruit populos, plus est succurrere lapsae, 139 Quam firmae mihi crede rei, non salva Camillo Roma tulit, sed capta decus Corvina perennat Gloria, non acres saevo quod Marte Bohemos Pannonia virtute domat, sed regis egenae Quod patriae suscepit onus, privatus adivit Bella, dealbavitque humanis ossibus Albam. Extorrem sic Roma Numam, legesque severae 151
