Oldal 151 [151]
OCR
1745 1750 1755 1760 1765 1770 1775 1780 1785 Discludens vetitos belli cruor egit in amnes. Quis credat? quoscunque truci servavit ab ense Cura pii ducis, hos dono locuplete refectos Restituit patriae indemnes, iurataque castra In cineres iugulumque suum, sic nobilis ira, Magnanimus sic urget honos, per tela, per enses Protexit clypeo, et letalem militis ictum Excepit, meritaque hostes a morte redemit. Ecquis erit Brutus, Stephani qui sceptra recuset? Quisve Cato te Rege Regi servile putabit? Ante preces offers veniam, qui diligit hostem Quid faciet civi? parcit qui sontibus ultro Laedetne immeritos? qui vult servare nocentes, Defendetve suos? hoc iudice crescite leges, Vivite virtutes, adolesce scientia, Musae Surgite, procedant artes, reviviscite iura Turpis ab innocua fugiat procul ambitus aula. Et iam fama viri totum vulgata per orbem Emerita, aeternos iter affectabat ad ignes Sat secura sui, patriam charosque penates Explevit meritis, populos ad iura redegit Imperio prior ordo redit, iam curia patres Vaellat, et invento gaudent lictore secures. Cedunt arma togae vis legibus, ultio crimen Non praeit, invitum nil est, iniuria rara Noxa silet, crudae compressa licentia morti. 136 Ius unum est cunctis, urbes, fora, compita, villae Festa pace virent, gaudet tranquillus arator Palmite iam vites, farra iuvenescere sulcos Nil hostile timet pastor, nec Turcica collo Lora, sed aprici recubans sub fornice saxi, Aut simplex melos, aut veteres syringe labores lubilat, aut securus humi furumque luporumque Exigit optatos tranquilla per otia Soles, Quae modo solicito vix respirabat ab hoste Pannonis indulget genio, et cum ferrea currat Secla aliis, huic laeta net aurea tempora Clotho, Quin etiam huc magni terrarum ex omnibus oris Gavisum Venere viri, quos aurea lassos Pax iuvat, et longi presserunt taedia Martis, Sedibus ut saltem, et communi pace virerent. 149
