Oldal 147 [147]
1635
1640
1645
1650
1655
1660
1665
Non nisi deiecto possederat aethera patre.
Ecce mei Ihraces bello peperere tenentgue
Quantum non audax Macedo, non aspera Persis
Non Medi videre suum, gentemque tuebor
Donec ad ignavam solvat pax pigra quietem.
En qui victrices aquilas utroque sub axe
Romani mea progenies per bella tulerunt
Desidis ingrati sectantes otia vitae:
Principia heu iterum refluunt in parva. Sed et tu
Hunne meus sanguis victricia nonne per arma
Ardua deiectis scandens Capitolia Gotthis
Supplicis ante pedes vidisti colla Senatus.
Et nunc ecce tuos vix ausi cernere vultus
Bella cient, ego si veniam: sed mitto furorem.
I Virtus, en cornipedem, non ocior ullus Virtus in auxilium decernitur.
Hoc bellive, domive meo stabulatur in Haemo.
Huic consanguineus qui me vehit, heus age Terror
Huc adverte ferum, viden’ ut flat, et ut pede plaudit
Ambo pares animis uniusque indolis ambo
Et Borea de patre sati, illi nomen Aello
Huic Pyrous, vis alterutrum, sed pronior ille
Quod si tela micent strictos diverberat enses
Sicubi fraena cites rapidos, pede praeterit Euros.”””
Eia bonis avibus Virtus, ego Persida visam,””* 132
‘Tu sat eris Dacas anima, dispone maniplos
Signa fer ipsa manu Lunataque cornua diduc,
Fac peditem praecedat eques, pugnamque lacessat,
Pone pedes quadratus erit, mox tertius ordo
Tetrarchas primosque ducum regnique Quirites
Atque cor imperii Regem vehat, hunc age densae
Heroum soboles, et inexpugnabile vallet
Munimen peditum, ut quisque est acerrimus armis
Prima terat belli, rudes sistat ad ultima vulgus.
Et meministin’ adhuc qua struxerat arte phalanges
Corvino comitante truci, saevissimus armis
Pannoniis lagellonides, cum impegit in ortus
Corniger Hebre tuos Rhodopes iuga fregit et Hellen.””
Non illum Mahometus atrox, non noster Amurath?*°
145