Oldal 102 [102]
OCR
30 35 40 45 50 55 60 65 Exurge in numerum, guid capripedes Satyriscos Quid iuvat Heliadas subdivalesque Ithyphallos Delyrare lyra, lascivaque numina Faunos? Aut si forte breves Gyaros sannamque vereris, Si nondum Ascra favet, necdum tibi somniat Aon, Aude aliquid, noluisse sat est, teque exime vulgo. Haec memorat, coeloque viam molita per auras Ingreditur nymbos, et rauca tonitrua tranat. Nunc ego quid coner, Phoebumne in vota vocabo? Iam fessa est Phoebea chelys, numenne precabor Montis Hiantaei? iam laudibus entheus Aon Ebrius est, fontemne bibam? iam deficit Ascra. Moeoniasne implorem umbras animamque Maronis? Non unus Maro, non unus tibi sudat Homerus. Praesentesne canam titulos Arctonque receptam? Praeterita accendunt animum, belline labores lustitia exsuperat, clarorum nomen avorum? 74 Immensum mihi surget opus, partemne relinquam Virtutum laudisque tuae? Quodcunque tacebo Maius erit, prompto faciens Rex magne furori, Obruor immensa virtutum mole tuarum Non licet heroas acies, tot bella, tot enses Tam timida vibrare lyra temerarius error Excludit veniam, laus est siluisse modeste. Interea Euganea sine me rude carmen in umbra Inter odoratas lauros, atque Itala Tempe Cantare ad cunas. Mavortia flare trophaea Non opis est nostrae, magnorum maxime regum. Maiores maiora tonent, gaudere triumphis Nos satis est, humilique humiles inflare cicuta Cum Satyris rurale melos, sic pauperis horti Villicus exiguum sterili de iune’”” racemum Suspendit Bromio, pastores farre litarunt Thure Iovem, parva Cererem placamus acerra. Forsan erit tempus, quo te tuaque inclyta gesta Incipiam maiore lyra, totumque movebo In laudes Helicona tuas, nunc paupere plectro Tantarum liceat fastigia tangere rerum. 100
