Oldal 25 [25]
OCR
85 90 95 100 105 110 115 120 latrantem ex longo, fauces ac guttura pandens. Sic inopes multum fodientes arva colonos vexavit misere, ac villas deiecit eorum hostis acerbus, atrox, violentus et improbus ira. Te referunt nobis Danielis scripta prophetae, Turce ferox! Fidei sanctae, truculente Tyranne, divina hic paucis verbis oracula pandam. Siste gradum, nostros ne tam crudeliter ange! In somnis ecce ante oculos sub imagine vidit bis duo regna ferarum hominumque, Deique sacerdos, divinus Daniel vates sanctissimus olim. Regibus Assyriis retulit fera prima Monarchlilam, altera Persarum praedixit regia sceptra, tertia Graiorum populos regesque potentes. Romanos rerum dominos fera quarta ferebat, imperium et terris fore Martia moenia Romae. Huius dira ferae facies truculentior illis visa tribus: dentes ferratos ore fovebat, fronte simul media bis cornua quinque gerebat et duris plaudens pedibus concussit arentem tellurem. Cornu vero sub fronte latebat [A4‘] exiguum, ducens mediis de cornibus ortum, horrendis oculis in quo vultuque feroci humani capitis formam tulit atque figuram. Adversus superos hoc tristia bella movebat inque Deum sanctum scelerato est ore locutum. Tu, caput immane, es de quo sic diva loquuntur scripta prophetarum! Tu, crudelissime Turca, nil ne times? Poenis occurris tristibus ultro? Interea Thraces tenuit fiducia rerum audax, attollunt plausus, sonat omne fragore aetherum sidus, circum clamore remugit mons frondosus, ubique pavor per membra cucurrit cultorum, squalor violentus concutit ossa multorum, trepidantque ferae formidine vocis. Omnes qui celerare fugam, ac se condere silvis tentabant, horum aut nexerunt colla catenis, ruperunt rigido aut candentia pectora ferro, heu, etiam. Infantum est exorta miserrima caedes estque casas humiles populatus, fervidus ignis direptisque focis. Vulcanus ad astra favillas 24
