OCR
Függelék tamen ab illo de guo supra 1" colligationis natura et scriptoris diversitate, 2" praestant elegantia et litterarum concinnitate, 3° insignibus et viticulis carent. Uterque formam habet folii majoris et terminatur sequentibus verbis, Joannes a. f clarissimo viro Cosmo Medici ex vetustissimo exemplari hoc opus transcripsit anno M’CCC’XXV ex his duobus ultimus codex anno 1427 ab eodem descriptus est. Alium insuper habeo prae manibus MSS™ in 4° aut folio minfori]. Codicem a Mabillonio omissum cui titulus Dionisii Areopagite Atheniensis episcopi de Coelesti Hierarchia ad Timotheum Episcopum Ephesi liber etc.° Hunc ad Corvinam pertinuisse certum est [ez utébbi két sz6 âthüzva, helyette irva:] juvat scripto tradiderunt ii quos penis fuit. Ipsorum verba exhibenda sunt. In interiori figurae[?] Colligationis parte sinistra legitur. Sum Marci Singkhnoser in Iufal Consfiliarii] et Secrfetar]ij latini Sacrae Romjanae] et Regiae M]aiesta]tis°” ex dono quondam Magfist]ri Joannis Mariae Malvetii®® mihi anno salutis 1550 Constantinopoli facto et inferius Ex libris Bibliothecae[!] Buden|si] sereni[ssimi] quondam Regis Mathiae a Turcis direptae. tum in 1* pagina additur diversa manu Alphonsi de Gamch[?Gamitz2]>” fortune ad coetera 1573 Emptus Vienne mense Martii Viticulis ornatur in fronte et in ima pagina, insignibus numleri] 5° appositis. Lignea compactio est, pelle vestita et variis confusioque modis elaborata. 636 Csapopi 1973, 208 (Nr. 231) autentikus corvinaként irja le. Ezt Mapas 2009, 54 (Nr. 50.) is megerésiti. Waıre 2017, 198-199, Nr. 1485. 67 Marcus Singhmoser (1518/23—1569) I. Ferdinánd latin, majd I. Miksa császár személyi titkára volt, s Oláh Miklóssal is jó hivatali és tudományos kapcsolatot ápolt. Zsámboky János is kötelezőnek érezte, hogy Bonfini-kiadásából küldjön neki egy példányt. A szakirodalomban lévő bizonytalanság a humanista származásáról ennek a bejegyzésnek az alapján eldől, valóban a dél-tiroli Juvalba Hall im Tirolból elszármazott Singkhmoser volt (vagyis nem sváb). Vö. Gross L. 1933, 403—407; Paul MoELLER, Marcus Singhmoser, The Contributions to History by a Secretary of Ferdinand I. https://paulkarlmoeller.wordpress. com/article/marcus-singkhmoser/; ALmAsı G. 2009, 131-137, Courtiers of Learning. Egy könyve Olah Mikléshoz került, onnan az Esterh4zy-kônyvtérba: Monok-ZvarA 2020, 102 (Nr. 342.) 638 Toannes Maria Malvetius (Gian Maria Malvezzi, 11554/55), I. Ferdinánd császár konstantinápolyi képviselője 1547-1554, Koméromban, bérténben halt meg. Lasd T6r6x P. 1929; Nehring, hrsg., AustroTurcica 1541-1552, 1995; Papp S. 1999; TATaR 2009; Severt 2015. Csapont 1973, 208 (Nr. 231) Alphonsus de Gamitzként említi — személyét nem sikerült azonosítani. WAILLE 2017, 198-199, Nr. 1485. átvette az Albhonsus de Gamitz formát, a személyt ő sem identifikálta. 63° Ss 138