Oldal 250 [250]
OCR
140 145 150 155 160 165 170 175 In poenam, guas ira Deum mortalibus aegris Addidit: has exci tenebris et solve barathro: Fac odium mortesgue serant, inimicague regnis Bella, et pestiferi condant se mente Simonis; Simon medicus regius. Cui regis commissa salus, vitaegue potestas Custodi ceu agna lupo: cui regia soli Limina, purpureigue patent arcana cubilis. Huic Acherontaeis geminos de crinibus angues, Unde nefas odiumque et coeca oblivio recti Dic agat in venas Alecto, animaeque nocenti Instillet noxas. Illum quo stante moveri Sceptra nefas, illum ante omnes viridi amputet aevo, Mox pacem elidat populis. Video horrida rerum Diluvia, atque suo nutantem cardine mundum: Heu quantas iterum flammas, quae incendia summet Sbrovia”®® fax, qua vi erumpet male tecta favilla: Sanguine quaesitas defendite sanguine leges: Carpsistis bona pacis, ad haec mala carpite belli, Dixit, et ingenti tellurem solvit hiatu. Prosiluere chao tenebrosi monstra barathri, Et terras qua iussa secant: dat euntibus ingens Luctum Acheron, flammas Phlegethon, oblivia Lete: Una Moeror iners, Curaeque Iraeque sequaces, Quos inter Mors abruptis iam libera fraenis Tellurem quatit insultans. Pater horruit aether, [A7] Cui letum portenta ferant, cui triste paretur Exitium: stellae caelo cecidere minores, Phoebas Erythraeos texit caligine currus, Altaque tergemini duxere incendia Soles. Illa Gygantaei ceu fulgure rupta corusco, Tela trisulca Iovis vel praecipites cataractae, Donec inextincti violentia deflagret aestus Limitem agunt. Quacunque viam fecere ruendo Flent animae, sequitur gemitus, lamentaque matrum, Nec genus omne hominum, sed quae dignissima vita Angue notant. Fessos vix merserat aequore Titan Alipedes, solito duratus cruda labore Membra pater, gelido lassus remeabat Atlante: Occupat hic, facilemque viam Dea nacta nocendi, 248
